-Mogę jeszcze trochę wytrzymać.-oznajmiła, a wtedy woda spadła.
Lysteria wyszła z wody i otrzepała się.
-Ale i tak było dobrze.-uśmiechnąłem się. Ta moja siostra jest całkiem fajna.
Odwzajemniła uśmiech. Nagle wyczułem jakąś waderę. Odwróciłem głowę-mój węch nie kłamał, w moją stronę biegła Elena.
-Heja.-machnąłem łapą w jej stronę.
Nawet się nie zatrzymała. Cały czas biegła i nie wyhamowała i wpadła na mnie. Przeturlaliśmy się kilka metrów. Nasze twarze były bardzo blisko. Uśmiechnęła się szeroko.
- Wiem, jak mogę ci pomóc Zero!-powiedziała pełna entuzjazmu.
- Dlaczego ty mi musisz pomagać?-zdziwiłem się.
- Dla przyjaciół wszystko.-uśmiechnęła się.
Odwzajemniłem uśmiech i odparłem:
-No dobrze, ale o co chodzi, bo trochę nie ogarniam.
-Choć.
Wstaliśmy i od razu Elena zaczęła biec, a ja za nią. Gdy byliśmy przy wodospadzie Lysteria do nas dołączyła. Dobiegliśmy do Zamku i stanęliśmy.
-Dobra to jaki masz plan?-spytałem.
<Elena?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz